Odporność na stres jest cechą pożądaną u każdego pracownika, niezależnie od stanowiska, jakie piastuje. Miarą odporności na stres jest to, jak szybko potrafimy rozładować napięcie powstałe w wyniku sytuacji stresowej, poszukać wsparcia i pomocy, uzyskać dystans w stosunku do pojawiających się trudności i w końcu podjąć konkretne działania, w celu rozwiązania problemów.
Najogólniej przyjmuje się, że stres to stan obciążenia systemu regulacji psychologicznych, występujących w sytuacjach zagrożenia lub niemożności realizacji ważnych dla nas celów lub stan mobilizacji sił organizmu będący reakcją na negatywne bodźce fizyczne i psychiczne. Przyjmuje się również, że stres to zespół powiązanych procesów w organizmie i systemie nerwowym stanowiących ogólną reakcję na działanie bodźców lub sytuacji niezwykle trudnych, przykrych lub szkodliwych.
Według Hansa Seyle’go zjawisko stresu przebiega w trzech fazach:
- Stadium reakcji alarmowej – pojawia się w momencie zagrożenia. Organizm musi w ciągu krótkiego czasu przystosować się do odparcia zagrożenia, bądź jego uniknięcia. Informacja oceniana jako zagrożenie powoduje wzmożone wydzielanie adrenaliny i noradrenaliny do krwi przez korę nadnerczy. Konsekwentnym efektem tego wpływu hormonów jest podniesienie sprawności poszczególnych narządów. Zachodzące zmiany w organizmie określane są jako biochemiczny mechanizm alarmowy – faza mobilizacji.
- Stadium odporności – odporność organizmu wzrasta powyżej poziomu normalnego. Uruchomienie mechanizmów obronnych przez reakcję alarmową oraz sięgnięcie do zapasów energetycznych pozwala organizmowi sprostać zwiększonym wymaganiom.
- Stadium wyczerpania – czy też rezygnacji; jeżeli czynnik wywołujący stres działa długotrwale, energia przystosowania wyczerpuje się. Następuje spadek odporności, zmęczenie, objawy chorobowe lub nawet śmierć.
Metody radzenia sobie ze stresem:
- Ćwiczenia fizyczne – takie jak spacer, pływanie lub inny rodzaj aktywności ruchowej uprawiany co najmniej trzy razy w tygodniu.
- Biosprzężenie zwrotne – to świadome kontrolowanie fizycznych reakcji na stres, takich jak częstotliwość tętna czy oporność skóry.
- Techniki poznawcze – polegają na analizie swoich reakcji, wykrywaniu w nich pewnych prawidłowości i dochodzeniu do ich genezy. Można zmienić swoje reakcje na stres, jeśli ukształtowały się w zupełnie innych okolicznościach.
- Techniki odprężenia – np. ćwiczenia oddechowe, joga czy niektóre rodzaje medytacji.
Odprężenie można osiągnąć również wieloma innymi sposobami: słuchając muzyki, czytając książki czy robiąc krótką drzemkę. Skutecznymi metodami rozładowania są również relaksacja, medytacja czy ruch fizyczny. Wreszcie, ponieważ mózg jest „dyrygentem” naszych emocji i możemy wykształcić w sobie taki stan umysłu, że staniemy się odporni na większość stresów społecznych.
A jakie są Wasze metody radzenia sobie ze stresem? Zapraszam do komentowania.
